منیسک چیست؟

آشنایی با آسیب‌های منیسک و انواع روش‌های درمانی

منیسک یک بافت فیبروکارتیلاژ است که به عنوان ضربه گیر مفصل زانو عمل می‌کند. در هر زانو یک منیسک خارجی و یک منیسک داخلی وجود دارد. ضخامت منیسک در حدود 6 تا 7 میلیمتر است. پارگی منیسک یکی از شایع‌ترین آسیب‌های ورزشی است ولی گاهی بدون ضربه خوردن و به مرور زمان ایجاد می‌شود.
منیسک
منیسک زانو
knee icone
home-2_section_01-01
روش‌های درمانی

انتخاب روش درمانی

انتخاب روش درمانی مناسب بستگی به نوع، وسعت پارگی و سن بیمار دارد. در پارگی‌های بزرگ منیسک بخصوص در افراد زیر 40 سال، بهترین روش درمان، ترمیم پارگی با روش آرتروسکوپی یا جراحی بسته است. گاهی به این روش جراحی لیزری زانو گفته می‌شود که نادرست است. در واقع در آرتروسکوپی از لیزر استفاده نمی‌شود و جراحی با استفاده از یک دوربین ظریف انجام می‌شود.

تشخیص پارگی منیسک زانو

تشخیص پارگی منیسک بر اساس معاینه بالینی و بررسی تصاویر MRI زانو انجام می‌شود. در شرح حال مبتلایان به پارگی منیسک اغلب درد ناگهانی، با صدای کلیک و سپس تورم خفیف زانو دیده می‌شود. البته این علائم در تمامی بیماران یکسان نیست و بر اساس نوع پارگی متفاوت است. گاهی هم حالت قفل شدگی و محدودیت حرکتی زانو ایجاد می‌شود. در صورت بروز این علائم باید فورا به متخصص ارتوپدی مراجعه کنید.
تصاویر MRI در تشخیص پارگی منیسک و رباط صلیبی زانو بسیار کمک کننده است. البته در برگه گزارش MRI گاهی به اشتباه پارگی منیسک گزارش می‌شود. بنابراین پزشک معالج باید با اصول تفسیر MRI آشنایی کامل داشته باشد و صرفا بر اساس گزارش MRI به بیمار پیشنهاد جراحی ندهد.

دچار آسیب به منیسک زانو شده‌اید؟ از طریق شماره‌های زیر با دکتر شاهین میرکریمی در ارتباط باشید.

۳۲۳۲۵۸۷۷ و ۳۲۳۲۵۸۷۶

روش‌‌های درمان

درمان جراحی یا غیر جراحی؟

پارگی های طولی منیسک

این نوع پارگی در آسیب‌های ورزشی زانو بسیار شایع است. اغلب پارگی‌های طولی نیازمند ترمیم با روش آرتروسکوپی هستند. پارگی های طولی بزرگ باعث قفل شدن و عدم توانایی در صاف کردن زانو می‌شوند. این نوع پارگی bucket handle یا دسته سطلی نام دارد و نیاز به ترمیم فوری دارد. پارگی های طولی بطور شایع به همراه پارگی رباط صلیبی  ACLدیده می‌شود. یکی از عوارض عدم ترمیم به موقع پارگی ACL ایجاد پارگی‌های منیسک است.

پارگی های عرضی منیسک

دراین نوع منیسک به 2 لایه فوقانی و تحتانی تقسیم می شود. این نوع پارگی اغلب مزمن است ابتدا منیسک از داخل حالت پوسیدگی پیدا می‌کند و بتدریج طی چند سال پاره می‌شود. پارگی های عرضی در جوانان ورزشکار شایع است و نیاز به ترمیم دارد. در افراد میانسال و مسن ترامکان ترمیم وجود ندارد وفقط در صورت مزمن شدن درد و تشکیل کیست در محل پارگی توصیه به جراحی می‌شود.

پارگی های دژنراتیو

در این نوع پارگی بعلت خرد شدن وفرسودگی بافت منیسک امکان ترمیم وجود ندارد. در مواردی که درد و قفل شدن زانو وجود دارد تنها راه درمان منیسکتومی (خروج بقایای منیسک) با استفاده از آرتروسکوپ است.

پارگی های رادیال

در این نوع خط پارگی عمود بر محور طولی منیسک ایجاد می‌شود. در پارگی کامل و تمام ضخامت عملکرد منیسک بطور کامل از بین می‌رود. این نوع پارگی نیاز به ترمیم دارند و در صورت عدم درمان آرتروز زودرس ایجاد می‌شود.

پارگی ریشه منیسک (root tear meniscal)

در این نوع پارگی جدا شدن منیسک از محل اتصال به استخوان زانورخ می دهد. پارگی ریشه منیسک در افراد جوان بیشتر در منیسک خارجی و به دنبال پیچ خوردگی شدید زانو رخ می دهد که نیاز به ترمیم دارد. این پارگی درسنین بالای 40 سال و بخصوص در افراد چاق بسیار شایع است. پارگی در سنین بالاتر اغلب بدون ضربه شدید رخ می دهد و اغلب در حین پیاده روی یا بالا و پایین رفتن از پله اتفاق می افتد. در این موارد در افرادیکه دچار آرتروز زانو هستند نیاز به جراحی وجود ندارد ولی در افراد جوانترکه شواهد آرتروز وجود ندارد باید ترمیم با روش آرتروسکوپی انجام شود.

درمان پارگی های منیسک

پارگی منیسک پیش زمینه ایجاد آرتروز زانو است. در صورت عدم درمان پارگی بزرگ منیسک زانو, پس از 10 تا 15 سال آرتروز شدید زانو ایجاد می شود. بنابراین در صورت وجود علائم پارگی منیسک باید بررسی های لازم توسط متخصص ارتوپدی انجام شود. ترمیم پارگی منیسک نیاز به ابزار جراحی مخصوص دارد که اغلب گران قیمت هستند. عمل جراحی ترمیم منیسک اغلب با روش آرتروسکوپی (جراحی بسته زانو) انجام می‌شود. در این روش با استفاده از سوزن و نخ‌های ظریف ترمیم انجام می شود. در برخی از موارد  که امکان ترمیم وجود ندارد , قسمت های سالم حفظ می‌شود و بقایای منیسک از داخل زانو تخلیه می‌شود. ترمیم پارگی منیسک با روش آرتروسکوپی نیاز به تبحر بالا در آرتروسکوپی زانو دارد و در حیطه اعمال جراحی فوق تخصصی زانو قرار می‌گیرد.